Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/16763 Esas 2012/8206 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/16763
Karar No: 2012/8206
Karar Tarihi: 02.04.2012

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/16763 Esas 2012/8206 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanıkların balkondan hakaret ettikleri iddiasıyla mahkumiyet kararı verildi. Ancak katılanların davaya katılma istemleri sanıklar dinlenmeden karara bağlandığı için CMK'nın 238/3. maddesine aykırı davranıldığı belirtildi. Ayrıca hükümlerde sanıklara atılı hakaret suçu için özel haksız tahrik hükmü niteliğindeki TCK'nın 129/1. maddesi yerine, genel nitelikteki haksız tahrik hükmü olan TCK'nın 29. maddesi esas alınmış ve sanıkların hukuki durumunun belirlenmesinde yeterli gerekçelerin gösterilmediği belirtildi. Bu nedenlerle hükümler bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK'nın 125/4. maddesi (hakaret suçu), CMK'nın 238/3. maddesi (davaya katılma istemlerinin karara bağlanması), CMK'nın 206/3. maddesi (tanıkların dinlenmesi), TCK'nın 129/1. maddesi (özel haksız tahrik), TCK'nın 29. maddesi (genel haksız tahrik), ve CMK'nın 231/6-b maddesi (hükmün açıklanmasının geri bırakılması).

2. Ceza Dairesi 2010/16763 E. , 2012/8206 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2008/205411
MAHKEMESİ : Bursa 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2008
NUMARASI : 2007/1026 (E) ve 2008/208 (K)
SUÇ : Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların katılanlara balkondan hakaret ettikleri iddiası karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması ihtimalinin tartışılmamış olması karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
1- Katılanların davaya katılma istemlerinin, sanıklar dinlenmeden karara bağlanarak 5271 sayılı CMK"nın 238/3. maddesine aykırı davranılması,
2- Tensip tutanağıyla dinlenmelerine karar verilen tanıklar C.. A.., F. A. ve N.. A.."ın, sanıklara sorulmadan, dinlenmelerinden vazgeçilmesine karar verilerek 5271 sayılı CMK"nın 206/3. maddesine aykırı davranılması,
3- Hükümlerde, sanıklara atılı hakaret suçu için özel haksız tahrik hükmü niteliğindeki 5237 sayılı TCK"nın 129/1. maddesi yerine, genel nitelikteki haksız tahrik hükmü olan TCK"nın 29. maddesinin esas alınmış olması,
4- Sanıklar tarafından aynı suçun katılanlara karşı tek bir fiil ile işlenmiş olması karşısında 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanması ihtimalinin tartışılmamış olması,
5-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 Esas- 2009/13 Karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, olayda katılanların bir tazminat talebinin bulunmadığı, dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde de sanıklara atılı hakaret suçundan doğan herhangi bir maddi zararının da bulunmadığı gibi, adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanıklar haklarında 5271 Sayılı CMK’nun 231.maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen ""sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması""
koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 02/04/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.