Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6637 Esas 2019/2457 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6637
Karar No: 2019/2457
Karar Tarihi: 29.05.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6637 Esas 2019/2457 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bir kurum tarafından açılan özel güvenlik hizmeti ihalesi sonucu yapılan sözleşmeden kaynaklanan bir tazminat davası görülmüştür. Davacı taraf olaya dava dışı işçinin alacakları için başlattığı icra takibi sonucu alacakların ödendiğini gerekçe göstererek tazminat talep etmiştir. Ancak mahkeme, davanın davalının kamu tüzel kişisi olması ve ticari işletmesinin bulunmaması nedeniyle usulden reddine karar vermiştir. Temyiz eden davalı vekilinin itirazları reddedilerek karar onanmıştır. Karara göre, 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmasına yer olmadığı belirtilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2016/6637 E. , 2019/2457 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın usulden reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı ... arasında davalı kurumca açılan ihale sonucu 29.12.2011 tarihinde 22 kişilik özel güvenlik hizmeti alımına ait sözleşme imzalandığını, dava dışı işçinin işçilik alacakları için başlattığı icra takibi sonucu, alacağın tamamının müvekkilince ödendiğini ileri sürerek şimdilik 1.000,00 TL tazminatın davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiş yargılama sırasında talebini miktar itibariyle ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalının kamu tüzel kişisi olup ticari işletmesinin bulunmadığı, uyuşmazlığın hizmet akdinden kaynaklandığı nispi ticari dava olmadığı uyuşmazlığı çözme görevinin Asliye Hukuk Mahkemesinde olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.