Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8447 Esas 2015/2419 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 50, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Meydana gelen olayda tam kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında temel ceza tayininde, meydana gelen zarar dikkate alınarak asgari hadden uzaklaşmak gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında tayin edilen gün para cezası adli para cezasına çevrilirken, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,
2- Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/4. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının, 5. nolu paragrafındaki, “beher gün karşılığı 20.00 TL den olmak üzere” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK"nın 52/2 maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi ile aynı paragraftaki “24 eşit taksit halinde sanıktan tahsiline” ibaresinden önce gelmek üzere, “birer ay arayla” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.