20. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/11360 Karar No: 2015/12078
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/11360 Esas 2015/12078 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2015/11360 E. , 2015/12078 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 25.11.2014 havale tarihli dilekçe ile özetle "...hâkim tarafından koşulları oluşmadan ve sınırı belirtilmeden ihtiyati hacze karar verildiğinden, gerekmediği halde görüşünü açıkladığı...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Reddedilen hâkim tarafından, istemin reddinin gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine, ret isteminde bulunan davalının HMK 42/4 maddesi uyarınca 1.000.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 31/03/2015 tarih ve 2015/2330 E. - 2363 K. sayılı ilâmı ile bu hüküm onanarak kesinleşmiştir. Yargılamanın devamı sırasında 13.02.2014 tarihli duruşmada davalı vekillerince; hâkim ve davalı vekili birbirleri hakkında suç duyurusunda bulundukları, hâkim ile davalı vekili arasında husumet oluştuğu, hâkim tarafından verilecek her türlü kararın esasen vicdanları rahatlatmayacağı, hâkimin davadan çekilme noktasındaki beyanlarını sunduklarını belirtmiş, hâkim tarafından 17.04.2015 tarihli celse de; davalı vekilinin hâkimin davadan çekilmesi noktasındaki beyanın, Yargıtay onama ilâmı çerçevesinde devam edip etmediğinin bir hafta içinde açıklanmasına ilişkin ara karar kurması üzerine davalı vekili 28.04.2015 tarihli dilekçesi ile hâkimin dosyadan el çekmesine ilişkin taleplerinin devam ettiği yönünde dilekçe sunmuştur. Reddedilen hâkim tarafından, istemin reddinin gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından red isteminin dilekçe ile yapılması gerektiği halde, davalı vekilleri tarafından duruşma esnasında beyanda bulunarak hâkimi çekilmeye davet ettiği, 28.04.2015 tarihli dilekçesinde ise somut delil ve emare göstermediği, ilk hâkimin reddi talebinin reddine ilişkin kararın Yargıtay tarafından onanarak kesinleştiği aynı sebeplerle 2. kez red istenemeyeceği gerekçesi ile red isteminin reddi ile, esastan red kararı verilmediğinden disiplin para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına ilişkin verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 03/12/2015 günü oy birliği ile karar verildi.