Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/4336 Esas 2020/5846 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4336
Karar No: 2020/5846
Karar Tarihi: 17.06.2020

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/4336 Esas 2020/5846 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan mahkum edilen sanık için yapılan temyiz başvurusu üzerine, Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda şu hususlara yer verilmiştir:
1) Yedieminlik görevi sırasında sadece hacizli malları saklama ve iade etme yükümlülüğü bulunduğundan, sanığın satış yerine götürme yükümlülüğünün olmadığı vurgulanmıştır. Dolayısıyla, yargılama sırasında bu hususun soruşturulmaması eksik kovuşturma olarak değerlendirilmiş, mahkumiyet kararı bozulmuştur.
2) Sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi için TCK'nın 50/1-a maddesi uygulanmalıdır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 248. maddesi (Muhafaza Görevini Kötüye Kullanma Suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 50/1-a maddesi (Hapis Cezasının Adli Para Cezasına Çevrilmesi)

17. Ceza Dairesi 2020/4336 E. , 2020/5846 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Yedieminlik kurumunun yediemine yalnızca kendisine teslim edilen hacizli malı saklama ve istendiğinde iade etme yükümlülüğü yüklediği, yedieminin malları satış yerine götürme yükümlülüğünün bulunmadığı, salt hacizli malların satış yerine götürülmemesinin suçun maddi öğesini oluşturmaması karşısında, mahcuzları satış mahalline götürme yükümlülüğü bulunmayan sanığın, teslim amacı dışında tasarrufta bulunup bulunmadığı araştırılmadan eksik kovuşturma ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin uygulama maddesi TCK"nın 50/1-a maddesinin yazılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 17/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.