MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 14/06/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/11/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazına gelince; dava trafik kazası nedeniyle desteğin ölümünden dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkin olup yerel mahkemece istemin bir bölümünün kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayın tarihi, ölenin davacılara yakınlığının derecesi ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacılar yararına takdir edilen 2.000,00"er TL manevi tazminat azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince, her bir davacı yararına 4.000,00"er TL manevi tazminat takdir olunmak suretiyle, kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının manevi tazminat takdirine ilişkin 2 nolu bendinde yer alan “...2.000,00...” ve “...2.000,00...” biçimindeki sayı dizilerinin ayrı ayrı silinerek yerlerine sırasıyla “...4.000,00...” ve “...4.000,00...” sayı dizilerinin yazılmasına; harç alınmasına ilişkin 3 nolu bendinin silinerek yerine 3 nolu bent olarak “3-Kabul edilen maddi tazminat tutarı yönünden alınması gereken 112,87 TL karar harcının tüm davalılardan, kabul edilen manevi tazminat tutarı yönünden hesaplanan 432,00 TL karar harcının davalılar ... ve ...’dan ortaklaşa ve dayanışmalı olarak (müştereken ve müteselsilen) alınıp Hazine"ye gelir yazılmasına, davacılardan alınan 540,00 TL peşin harcın kesinleştiğinde ve istekleri durumunda davacılara geri verilmesine,” biçimindeki tümcenin yazılmasına; 4 ve 5 nolu bentlerinde, kabul ve reddedilen manevi tazminat tutarları üzerinden taraflar yararına avukatlık ücreti takdirine ilişkin “...575,00...” ve “...575,00...” biçimindeki sayı dizilerinin ayrı ayrı silinerek yerine sırasıyla “...960,00...” ve “...960,00...” sayı dizilerinin yazılmasına; yargılama giderine ilişkin 6 nolu bendinde yer alan “...249,95...” biçimindeki sayı dizisinin silinerek yerine “...500,00...” sayı dizisinin yazılmasına; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/02/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.