Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2430 Esas 2022/4986 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLARHUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 11.02.2021 tarih ve 2020/388 E. - 2021/54 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2016/27582 sayı ile "cci" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, başvurunun Türk Patent Resmi Markalar Bülteni'nde yayınlandığını, davalı şirketin "cici" esas ibareli markalarını gerekçe göstererek yaptığı itirazın kısmen kabul edilerek, başvurularının kısmen reddine karar verildiğini, bu kısmi ret kararına karşı yeniden inceleme taleplerinin bu kez YİDK'nın 2017-M-4301 sayılı YİDK karan ile nihai olarak reddedildiği, oysa iptali istenen YİDK kararının marka hukukuna uygun olmadığını, CCİ’nin "Coca Cola İçeceği"nin kısaltması olduğunu, "www.cci.com.tr" alan adının müvekkili tarafından 2002 yılından beri kullanıldığını, mukayese konusu markaların benzer olmadığını, davalı şirket ile müvekkilinin farklı sektörlerde faaliyet gösterdiğini, TPMK tarafından verilen ret kararının hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek TPMK YİDK’nın 2017-M-4301 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, markalar arasında işitsel olarak da önemli farklılık bulunduğu, marka işaretleri arasında görsel olarak düşük derecede benzerlik olmakla birlikte anlamsal ve işitsel olarak benzerlik bulunmadığından KHK 8/1-b maddesi anlamında benzerlik olmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, TPMK YİDK’nın 2017-M-4301 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karar, davalı Kurum vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı Kurum vekili temyiz etmiştir.
Dairemizin 2020/612 E., 2020/4441 K. sayılı ve 26.10.2020 tarihli kararı ile markalar arasında iltibasa neden olabilecek derecede benzerlik bulunması nedeniyle davanın reddi gerektiği gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararı bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, başvuru markası ile mesnet markalar arasında hitap ettikleri ortalama tüketici yada hedef tüketiciler tarafından karıştırılma ihtimali de dahil olmak üzere iltibasa neden olabilecek derecede benzerlik bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.