5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/3798 Esas 2017/11157 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3798
Karar No: 2017/11157
Karar Tarihi: 14.12.2017

5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/3798 Esas 2017/11157 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilen kararın esası incelendiğinde suçun sanık tarafından işlendiği ve yargılama sürecinde kanıtların tartışıldığı ve vicdani kanının kesin olduğu görülmüştür. Ancak, suç tarihinde sanığın cezaevinde olması sebebiyle suçlamaya beraat kararı verilmesi gerektiği halde mahkumiyet kararı verildiği tespit edilmiştir. Bu sebeple karar bozulmuş ve yeniden yargılama yapılması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
5187 Sayılı Kanun, CMK'nın 195. Maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. Maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. Maddesi.

19. Ceza Dairesi 2017/3798 E. , 2017/11157 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet (ayrı ayrı)

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne karşı sunulan temyiz dilekçesi yönünden;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne karşı sunulan temyiz dilekçesi yönünden; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sanığın 14.09.2013 tarihinde cezaevine girdiğinin, 10.03.2014 tarihinde cezaevinden çıktığının, dolayısıyla suç tarihi olan 13.11.2013 tarihinde sanığın cezaevinde bulunduğunun duruşma tutanağına yansıdığı üzere UYAP üzerinden yapılan araştırma ile anlaşılması karşısında; suç tarihinde gazetede yayımlanan haberden sorumlu tutulması mümkün görünmeyen sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık ..."a CMK"nın 195. maddesinde yazılı olan "gelmediği takdirde yokluğunda yargılamaya devam edileceği" ihtaratını içeren ve üzerinde 04.03.2014 duruşma günü yazılı davetiyenin 05.03.2014 tarihinde cezaevinde çalışan memurlara tebliğ edildiği anlaşılmasına rağmen, sanığa usulüne uygun şekilde iddianame ve duruşma gününü bildirir davetiye tebliğ edilmeksizin hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 14.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.