17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/18626 Karar No: 2015/3058 Karar Tarihi: 28.05.2015
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/18626 Esas 2015/3058 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında açılan elektrik enerjisi hırsızlığı davasında mahkemece verilen beraat kararının, temyiz aşamasında iken dosyayı resen ele alarak yeniden hüküm kurmasının mümkün olmadığını belirterek bu kararın hukuken geçersiz olduğuna hükmetmiş ve beraat kararını bozmuştur. Sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, bu karar 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası, 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddeleri.
17. Ceza Dairesi 2015/18626 E. , 2015/3058 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Karşılıksız yararlanma HÜKÜM : Beraat Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve 5271 sayılı CYY.nın 260/1.madde ve fıkrası uyarınca hükmü katılan olarak da temyize hakkı bulunduğu belirlenen müşteki kurumun vekilinin, duruşma sırasında şikayetçi olduğunu belirtmesi karşısında katılma talebi ile ilgili karar verilmesi gerektiği halde, bu yönde karar verilmemiş ise de, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gereğince suçtan zarar gören müşteki kurumun davaya katılmasına karar verilerek katılan vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede; Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan açılan davada, mahkemece 08.05.2012 tarihinde beraat kararı verildiği, bu kararın katılan vekili tarafından süresi içinde 15.05.2012 tarihinde temyiz edildiği, bu sebeple dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay"a gönderilmesi gerektiği halde, 6352 sayılı Yasa"nın yürürlüğe girmesi nedeniyle, dosya resen ele alınarak duruşma açılıp 07.09.2012 tarihinde yeniden karar verilmiş ise de; mahkemenin, karar vermek suretiyle dosyadan el çektikten sonra, temyiz aşamasında iken dosyayı resen ele alarak yeniden hüküm kurması olanaklı olmadığından anılan kararın hukuken geçersiz olduğu belirlenerek, 08.05.2012 tarihli kararın katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesinin gerekmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 28.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.