Esas No: 2022/2372
Karar No: 2022/5038
Karar Tarihi: 20.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2372 Esas 2022/5038 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği ve geri çekilebileceği vaadi ile para topladığı, müvekkilin de davalı şirkete para verdiği ancak geri alınamadığı için ortak olmadığının tespiti ve alacak talebinde bulunduğu dava, 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle davalı şirket ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verildi. Mahkemenin verdiği hüküm uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olduğundan davacı vekilinin bütün temyiz itirazları reddedildi ve hüküm ONANDI. Temyiz ilam harcı olarak 21,40 TL alınmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesi
- 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. madde
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 20.10.2021 tarih ve 2021/234 E. - 2021/462 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada, taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan davada davalı şirket ile illgili karar verilmesine yer olmadığına, mahkemenin 08.06.2017 gün ve 2014/1056 E. 2017/576 K. sayılı ilamı ile verilen hüküm, sadece davalılardan ... yönünden temyiz edilmeksizin kesinleştiğinden davacının davalılardan ...'a karşı açtığı alacak davası hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
