Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı sanık - fuhuş sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7195 Esas 2020/1044 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7195
Karar No: 2020/1044
Karar Tarihi: 11.02.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı sanık - fuhuş sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7195 Esas 2020/1044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanıkların bir çocuğu cinsel istismar ve fuhuş amaçlı kullanmak suçundan yargılandığı ancak beraat kararı verildiği belirtiliyor. Dosya temyiz edilerek Yargıtay'a taşındığı ve Burada, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan bildirim zorunluluğu olmadığına karar verildiği ve bu nedenle Bakanlığın davaya katılma ve hükümleri temyize hakkının olmadığı belirtiliyor. Bu nedenle, temyiz talebinin reddedildiği bildiriliyor.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi

14. Ceza Dairesi 2018/7195 E. , 2020/1044 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (sanık ...), fuhuş (sanık ...)
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.