Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalıya işyeri sigorta poliçesiyle sigortalı olan müvekkiline ait işyerinde hırsızlık meydana geldiğini, davalıya başvuru yapmalarına rağmen zararın ödenmediğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 44.840,00 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; zamanaşımı süresinin dolduğunu, hırsızlık iddiasının doğru olmadığını ve talebin fahiş olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile, 35.826,20 TL"nin 16.07.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekili ve davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, işyeri sigorta sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
HUMK"nun 275. ve devamı (HMK"nın 266. ve devamı) maddeleri gereğince, çözümü özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınması gerektiği hükmüne yer verilmiştir. İşyerlerinde hırsızlık nedeniyle meydana gelen ve bariz bir şekilde belirlenebilir olmayan zararların neler olduğu ve ne miktarda zarar doğduğu hususu teknik bilgi ve uzmanlığı gerektiren konulardandır.
Dosya kapsamında hükme esas alınan 23.01.2013 havale tarihli bilirkişi raporunda eksper raporundaki kalemler ve miktarlar irdelenmiş, ancak ayrıca bir zarar hesabı yapılmadan eksper raporunda belirtilen miktarda zarar olduğu belirtilmiştir. Eksper raporunda ise davacı tarafından sunulan liste ve bunlara dair faturalara istinaden zarar hesaplanmıştırdır. Ne var ki anılan faturaların bazılarının tarihi olay tarihinden aylar öncedir. Yine söz konusu faturaların hepsi “Tekler Metal Toptan Madeni Hurda Ticareti” isimli işyeri tarafından düzenlenmiş olup eksper raporuna göre adı geçen firmanın sigortalı şirketten üretimden arta kalan metal hurdaları aldığı ve bu hurdaları eritip 1,70/kg fiyatı üzerinden tekrar pirinç rulo haline getirdiği belirtilmiştir. Nitekim sunulan faturalarda malların kg fiyatı 1,70 TL ila 1,80 TL olarak gösterilmiştir. Bu haliyle olay tarihinde fatura edilen malların sigortalı işyerinde olup olmadığı, tekrar rulo haline getirilen bu malların üretimde kullanılarak piyasaya sunulup sunulmadığı belli değildir. Yine bazı fatura tarihleri ile olay arasında iki ayı aşkın süre olup faturada belirtilen bazı malların tekrar üretim artığı olması nedeniyle yeniden rulo haline getirilmiş olması da olasıdır. Nitekim faturalarda belirtilen mallardan en azından bir kısmının birden çok defa işlenmiş olması mümkündür. Ayrıca sigortalı işyerinde üretimin durduğuna dair herhangi bir veri olmadığından bir iki ay önce fatura edilen pirinç ruloların en azından bir kısmının dahi kullanılmayarak beklenilmiş olması olağan dışıdır. Bu nedenle anılan bilirkişi raporu hüküm kurmaya yeterli değildir.
Bu durumda mahkemece, sigortalı işyerine ilişkin kayıtların, ticari defterlerin, vergi kayıtları ve beyannamelerin, fatura ve irsaliyelerin olay tarihinden geriye doğru araştırılması, dosyaya sunulan faturalar ile kayıtların teyit edilmesi, davacı tarafça sigortalı işyerinde çalındığı iddia edilen malların kayıtlardaki stoklarla karşılaştırılması, işyerinde bulunupta çalınmayan malların belirlenmesi, faturalarda belirtilen malların işlendikten sonra satılıp satılmadığı hususlarında içlerinde muhasebe uzmanı da bulunan bilirkişi kurulundan ayrıntılı ve denetime elverişli rapor alınmak suretiyle çalındığı iddia olunan mallar ile gerçek değerleri belirlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Görülmekte olan derdest davanın her iki tarafı da ticaret şirketi olup taraflar arasındaki işyeri sigorta sözleşmesi ve uyuşmazlık konusu olan sigortalı emtialar ticari işletme ile ilgilidir. Bu nedenle somut uyuşmazlıktan doğan eldeki dava ticari davadır. Dava ticari dava olduğundan uygulanması gereken faiz türü de talep halinde ticari faiz olmalıdır.
Davacı vekili tarafından dava dilekçesinde hükmedilen tazminata avans faiz işletilmesi talep edilmiştir. Bu nedenle mahkemece hükmedilen tazminata avans faiz işletilmesine karar verilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekili ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 11.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.