2. Ceza Dairesi Esas No: 2010/20104 Karar No: 2012/8056 Karar Tarihi: 30.03.2012
Konut dokunulmazlığını bozmak - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/20104 Esas 2012/8056 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, olay günü kiracıları olan katılanın mesken olarak kullandığı taşınmazın kapısını, kira borçlarını ödememesi nedeniyle elinde bulundurduğu yedek anahtar ile açarak kapısının kilidini değiştirmiş ve böylece katılanın konutuna girmesini engellemiştir. Mahkeme sanığın bu eyleminin, 5237 sayılı TCK'nun 154/1 maddesinde belirtilen \"hakkı olmayan yere tecavüz suçunu\" oluşturabileceğine karar vermiştir. Mahkeme ayrıca, Asliye Ceza Mahkemesinin yargılama yapmak ve delilleri takdir yetkisine sahip olduğunu belirterek, görevsizlik kararı verilmesinin yanlış olduğuna karar vermiştir. Mahkeme, sanığın temyiz itirazlarının yerinde olduğuna karar vererek hükmü bozmuştur. 5237 sayılı TCK'nun 154/1 maddesi, \"hakkı olmayan yere tecavüz\" suçunu tanımlamaktadır. Bu suç, bir kişinin hakkı olmayan bir yere girerek, orada kalmaya zorlaması veya o kişinin orada kalmamasını sağlaması durumunda işlenmiş sayılır.
2. Ceza Dairesi 2010/20104 E. , 2012/8056 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2008/241875 MAHKEMESİ : Susurluk Sulh Ceza Mahkemesi TARİHİ : 25/06/2008 NUMARASI : 2008/164 (E) ve 2008/211 (K) SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozmak
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın, olay günü kiracıları olan katılanın mesken olarak kullandığı taşınmazın kapısını, kira borçlarını ödememesi nedeniyle elinde bulundurduğu yedek anahtar ile açarak kapısının kilidini değiştirdiği bu şekilde katılanın konutuna girmesini engellediğinin iddia edilmesi karşısında eylemin, 5237 sayılı TCK"nun 154/1 maddesinde belirtilen "hakkı olmayan yere tecavüz suçunu" oluşturabileceği, eylemin bu niteliği itibariyle yargılama yapmak ve delilleri takdir yetkisinin Asliye Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilmeden görevsizlik kararı verilmesi yerine yargılamaya devam olunarak yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.