Esas No: 2021/7139
Karar No: 2022/5031
Karar Tarihi: 20.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7139 Esas 2022/5031 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirketin yurt dışında yatırılan paraları geri çekilebileceği ve yüksek faiz verileceği vaadi ile para topladığı ancak davacının verdiği parayı geri alamadığı iddiası üzerine açılan davada, ilk derece mahkemesince davacının ortaklık ilişkisinin bulunmadığı tespit edilerek ödenen bedelin iadesine yönelik talepleri reddedilmişti. Davacının fazladan alınan paranın iadesine yönelik talepleri ise geçici bir madde kapsamında olduğu gerekçesiyle karara bağlanmamıştı. Davalılar vekili ise temyiz itirazlarında zamanaşımı def’inin ve hak düşürücü süre itirazının sonuca etkili olmadığını belirtmişti. Yargıtay ise delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığına ve geçici madde hükümlerinin dikkate alınması gerektiğine karar vererek, davalıların temyiz itirazlarını reddetti ve ilk derece mahkemesinin kararını onadı. Kararda yer alan kanun maddeleri ise 7194 sayılı Yasa'nın 41. maddesi ile 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. maddedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21.01.2020 tarih ve 2019/124 E. - 2020/100 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve verilen paranın iadesi olmadığı taktirde nominal bedel üzerinde ödenen paranın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada, davacının davalı şirket ile ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespiti ve ödenen bedelin iadesine yönelik taleplerinin feragat nedeniyle reddine, davacının davalı ... hakkındaki taleplerinin feragat nedeniyle reddine, davacının fazladan alınan paranın iadesine yönelik talepleri hakkında taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan davada karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve 7194 sayılı Yasa'nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. maddesi gereğince dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar vermekle yetinilmesi gerekirken davalılar tarafından ileri sürülen zamanaşımı def’inin ve hak düşürücü süre itirazının incelenmesinin sonuca etkili olmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 20.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi
