Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9583 Esas 2015/2371 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet,

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olaydan bir saat sonra yapılan ölçümde 177 promil alkollü olduğu belirlenen ve mahkemece de alkollü olduğu kabul edilen sanık hakkında bilinçli taksir uygulaması yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında bir gün karşılığı miktarının tespitine ilişkin uygulama maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan "TCK"nın 50/1-a" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve 52/2" ibaresinin yazılması suretiyle eleştirilen husus dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün, isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.