Nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4938 Esas 2020/1041 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4938
Karar No: 2020/1041
Karar Tarihi: 11.02.2020

Nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4938 Esas 2020/1041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyet kararı vermiş, ancak sanık hakkında daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına rağmen denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlediği gerekçesiyle aynı Kanunun 231/11. maddesine göre açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması gerektiğine karar vermiş. Ancak Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı vermesi nedeniyle kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiğine hükmetmiş. Sonuç olarak, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince bozulmuş ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına karar verilmiştir.
14. Ceza Dairesi         2018/4938 E.  ,  2020/1041 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
    HÜKÜM : Tehdit suçundan mahkumiyet

    İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Mahkemece sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin ardından denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediği gerekçesiyle sanık hakkında aynı Kanunun 231/11. maddesine göre açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken katılan vekiline vekalet ücreti farkına hükmedilmesi suretiyle hüküm kurulması,
    Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan katılan vekiline vekalet ücreti farkı ödenmesine ilişkin kısım ile TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.