18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/25307 Karar No: 2016/5902 Karar Tarihi: 24.03.2016
İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/25307 Esas 2016/5902 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, imar kirliliğine neden olma suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, kararda TCK'nın 184/5. maddesinde yer alan özel etkin pişmanlık düzenlemesinin ve imar kirliliğine neden olma suçundan önceki hale getirme tedbirini öngören TCK'nın 50/1-b maddesinin uygulanamayacağı gözetilmemiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri TCK'nın 184/5 ve 50/1-b maddeleridir. TCK'nın 184/5. maddesi, özel etkin pişmanlık düzenlemesini içermektedir. TCK'nın 50/1-b maddesi ise suçun işlenmesinden önceki hale getirme tedbirini öngörmektedir.
18. Ceza Dairesi 2015/25307 E. , 2016/5902 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : İmar kirliliğine neden olma HÜKÜM : Mahkumiyet KARAR Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; TCK"nın 184/5. maddesinde yer alan özel etkin pişmanlık düzenlemesi ve bu düzenlemenin binanın ruhsata uygun hale getirilmesi ya da imar planına ilişkin aykırılığın giderilmesini kapsaması karşısında, imar kirliliğine neden olma suçundan kurulan hükümde kamunun uğradığı zararın giderilmesi niteliği de taşıyan suçtan önceki hale getirme tedbirini öngören TCK"nın 50/1-b maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.