Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/2007 Esas 2011/1493 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ..."na velayeten ... vekili Avukat... tarafından, davalı SASKİ Genel Müdürlüğü ve ... aleyhine 13/02/2007 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen yargı yolu bakımından reddine dair verilen 14/12/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılardan SASKİ Genel Müdürlüğü vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazına gelince; davacı (küçük) ..., davalılardan SASKİ Genel Müdürlüğü tarafından su arızası onarım işi yapılıp usulünce eski hale getirilmeyen kaldırımdan bisikleti ile geçerken düşerek yaralanması nedeniyle uğradığı maddi ve manevi zararın ödetilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, dava konusu olayda tarafların kusur oranları belirlenerek, davalıların toplam kusuruna karşılık gelen tutardan davalılardan SASKİ Genel Müdürlüğü sorumlu tutulmuş; diğer davalı ... hakkındaki istem yönünden yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Eldeki davada, davalıların toplam kusuruna karşılık gelen tutarın ödetilmesine karar verildiğine göre, davacı yanın görevsizlik kararı üzerine idari yargı yerinde de dava açarak uğradığı zararın ödetilmesini isteyebileceği ve o davada kabul edilecek tazminatın hakkında görevsizlik kararı verilen diğer davalı tarafından da ödenebileceği gözetilerek çifte ödemeye (tahsilde tekerrüre) yol açmayacak biçimde karar verilmelidir.
Yerel mahkemece açıklanan yönün gözetilmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının maddi tazminat tutarına ilişkin 1 nolu bendi ile aynı bendin manevi tazminat takdirine ilişkin ilk paragrafında yer alan “...beraber...” sözcüklerinden sonra gelmek üzere “... çifte ödemeye (tahsilde tekerrüre) yol açmayacak biçimde...” sözcük dizisinin eklenmesine; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/02/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.