Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/1614 Esas 2011/1489 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/1614
Karar No: 2011/1489
Karar Tarihi: 17.02.2011

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/1614 Esas 2011/1489 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2010/1614 E.  ,  2011/1489 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/01/2006 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem niteliğindeki yaralanma ve hakaret nedeniyle kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/10/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Diğer temyiz itirazına gelince; davacı, aynı apartmanda komşusu ve apartman yöneticisi olan davalının, kendisini yaraladığını ve hakaret ettiğini belirterek, davalının 5.500,00 TL manevi tazminat ile sorumlu tutulmasını istemiştir.
    Davalı ise, uygunsuz davranışlarıyla apartmanda oturanları rahatsız eden davacının, bu konuda uyarılmış olmasının etkisiyle kendisine iftira attığını, aslında hakaret edenin davacı olduğunu ileri sürerek, istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
    Yerel mahkemece davalının 4.000,00 TL manevi tazminat ile sorumlu tutulmasına karar verilmiştir.
    Dosyadaki belgelerden, aynı apartmanda oturan tarafların arasında önceye dayalı çekişme olduğu, davacının kışkırtmasının etkili olduğu olayda tarafların birbirlerine karşı etkili eylemde bulunduğu ve davacının da davalıya hakaret ettiği gözetildiğinde, davacı yararına takdir edilen manevi tazminat tutarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının ikinci paragrafında yer alan “...4000...” biçimindeki sayı dizisinin silinerek yerine “...1.000,00...” sözcük dizisinin yazılmasına; harç alınmasına ilişkin üçüncü paragrafında yer alan “...eksik kalan 141.75 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,” biçimindeki sözcük dizisinin silinerek “...fazla alınan 20,25 TL harcın karar kesinleştiğinde ve isteği durumunda davacıya geri verilmesine,” sözcüklerinin yazılmasına; yargılama giderine ilişkin dördüncü paragrafında yer alan “...68.50...” biçimindeki sayı dizisinin silinerek yerine “...17,13...” sayı dizisinin yazılmasına; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/02/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.