Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3917 Esas 2020/2077 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3917
Karar No: 2020/2077
Karar Tarihi: 18.06.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3917 Esas 2020/2077 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hırsızlık eyleminden kaynaklanan maddi ve manevi zararın tazminatı istemiyle açılan davada, mahkeme maddi tazminat talebini kabul etmiş, manevi tazminat talebini kısmen kabul etmiştir. Davacı vekili bu karara istinaf talebinde bulunmuş ancak istinaf başvurusu reddedilince temyize gitmiştir. Ancak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesi uyarınca, temyiz edenin sıfatına göre, hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümün miktar veya değeri 47.530,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi kabul edilememektedir. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da kabul edilmeyen bölümün miktar veya değeri 47.530,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi kabil değildir.

4. Hukuk Dairesi 2018/3917 E. , 2020/2077 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 31/03/2016 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/12/2017 günlü karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 10/04/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, hırsızlık eyleminden kaynaklanan maddi ve manevi zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiş; hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmuştur. Bölge adliye mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL dir.
6100 sayılı Hukuk Muhakameleri Kanunu’nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre, hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 47.530,00 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi kabil değildir.
Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.