MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
.
DAVA : Davacı, yıllık izin, fazla mesai ücreti ilave tediye, teşvik primi, akdi ikramiye, kıdem zammı, gece zammı, giyim yardımı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, toplu iş sözleşmesi uyarınca davacının alacaklarının belirlenmesi ve yıllık izin, giyim, ilave tediye, teşvik primi, akdi ikramiye, kıdem zammı, gece zammı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla mesai alacaklarının ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Savunmasının Özeti:
Davalı cevabında, davacıya ödenmemiş alacakları olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı ve davalı tarfından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının aylık ücret miktar noktasında da uyuşmazlık yer almaktadır.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler. İş sözleşmesinde ücretin miktarının açıkça belirtilmemiş olması, taraflar arasında iş sözleşmesinin bulunmadığı anlamına gelmez. İş sözleşmesinde ücretin kararlaştırılmadığı hallerde ücretin miktarı, işçinin kişisel özellikleri, iş yerindeki ya da meslekteki kıdemi, meslek unvanı, yapılan işin niteliği, iş sözleşmesinin türü, iş yerinin özellikleri, emsal işçilere o iş yerinde ya da başka iş yerlerinde ödenen ücretler, örf ve adetler göz önünde tutularak belirlenir.
Somut olayda, zabıta olarak çalışan davacının bordrosunda ücretinin günlük ücretinin 55,66 TL olduğu belirlenmiştir. Davacı, daha fazla ücret aldığını eş değer delillerle kanıtlayamamıştır. Mahkemece, tanık beyanlarına göre belirlenen ücret miktarının esas alınarak dava konusu alacakların kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-İşçilik alacaklarının ödenmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Ücretin ödendiğinin ispatı işverene aittir. Bu konuda işçinin imzasını taşıyan bir ödeme belgesi yeterli ise de, para borcu olan ücretin ödendiğinin tanıkla ispatı mümkün değildir.
Somut olayda, davalı işveren tarafından bilirkişi raporu sonrası ibraz edilen ödeme belgeleri ve banka dekontları mevcuttur.
Ödeme itirazı yargılamanın her aşamasında ileri sürülebilir. Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda, söz konusu belgelerin incelenerek dikkate alınmak sureti ile karar verilmesi gerektiğinden hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.









.