Defter ve belge gizleme - sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7962 Esas 2020/3991 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7962
Karar No: 2020/3991
Karar Tarihi: 06.07.2020

Defter ve belge gizleme - sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7962 Esas 2020/3991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın Defter ve Belge Gizleme suçundan verilen hükümün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraza tabi olduğunu ve bu konuda karar verilmediğinden davanın iadesine karar vermiştir. Sanığın Sahte Fatura Düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinde ise suçların yasada öngörülen ceza türü ve üst sınırı itibarıyla asli dava zamanaşımının gerçekleştiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞ ancak yeniden yargılama yapılmadan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 231/12 maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8 maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/7962 E. , 2020/3991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme, sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Defter ve belge gizleme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, sanığın itirazı konusunda itiraz merciince karar verilmediğinden, dava dosyasının merciince karara bağlanmak üzere mahalline İADESİNE,
B) 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanık hakkında mahkumiyet hükmünün verildiği 19.04.2012 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 06.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.