Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,paydaşı bulunduğu 278 ve 279 parsel sayılı taşınmazların davalı tarafından kullanıldığını,payından yararlandırılmadığını ileri sürerek,el atmanın önlenmesini istemiştir.
Davalı,davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece,davacının kullandığı alanın bulunduğu,iddianın sabit olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar,davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla;Tetkik Hakimi raporu okundu,düşüncesi alındı.Dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü:

                                                             -KARAR-
Dava, paydaşlar arasında el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 278 ve 279 parsel sayılı taşınmazlann taraflar ile dava dışı anneleri üzerine paylı mülkiyet üzere kayıtlı olduğu ve mahkemece yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli 278 parsel sayılı taşınmazı davacının kullandığı belirlenmek suretiyle bu parsel yönünden davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.Bu yöne değinen davacının temyiz itirazları yerinde değildir,reddine.
Ancak, ekişmeli taşınmazların paylı mülkiyet üzere olduğu, paydaşların parsel bazında anlaşmak suretiyle kullanım tarzını belirledikleri dosya kapsamı ile sabittir.
Bilindiği üzere,TMK"nun 688 vd.md.lerinde öngörülen paylı mülkiyet birden çok kimsenin maddi olarak bölünmüş olmayan bir şeyde belirli paylarla malik olmalarıdır.O halde,her paydaşın taşınmazda payına karşılık mülkiyetten kaynaklanan hakkının bulunduğu tartışmasızdır.Buna göre paydaşların parsel bazında taşınmazı kullanım tarzını belirlemeleri, TMK da öngörülen paylı mülkiyet hükümlerine uygun düştüğü söylenemez. Mahkemece yapılan soruşturma neticesinde çekişme konusu 279 parseli müstakilen davalının kullandığı belirlendiğine göre,davacı yönünden intifadan men koşulunun oluştuğu kabul edilmelidir.
Hal böyle olunca,davacının payı oranında 279 parsel yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken,yanılgılı değerlendirme ve yasal olmayan gerekçelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.Davacının temyiz itirazlan yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HlJMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine 14.1.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.