Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/34184 Esas 2017/11073 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/34184
Karar No: 2017/11073
Karar Tarihi: 14.12.2017

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/34184 Esas 2017/11073 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir marka hakkı ihlali suçu nedeniyle sanıkları mahkum etmiştir. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değiştirilen Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinde belirtilen satışa arz etme veya satma suçu yönünden uzlaştırmanın uygulanmasına engel teşkil etmediği ve uzlaştırmanın öncelikle uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığa verilen ceza için tekerrür hükümleri uygulanamayacağı gözetilmeden, tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verildiği belirtilmiş ve hak yoksunluklarına hükmedilen sanıkların durumu da Anayasa Mahkemesi'nin bu maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 ve 61/A maddeleri, TCK'nın 58. ve 53. maddeleri ve CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2015/34184 E. , 2017/11073 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanıkların gözaltında kaldığı 1 günlük süresinin infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanıklar hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1- Sanık ... hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK’nın 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı gözetilmeden, tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapılmaksızın “sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK’nın 58/6 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” şeklinde karar verilmesi,
2- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar müdafiinin, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 14.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.