Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 8 parça taşınmaza davalının kavun ekmek suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, çekişmeli taşınmazları 7 yıllığına kiraladığını, bedelini peşin ödediğini bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taraflar arasında kira sözleşmesi bulunduğu, tahliye davalarının Sulh Hukuk Mahkemesinde görüleceği gerekçesiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Karar,  davacı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 

Dava, çaplı taşınmazlara elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir
Mahkemece, davanın görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 8 parça çaplı taşınmazın kayden davacıya ait olduğu, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, davacının mülkiyet hakkına dayanarak eldeki davayı açtığı, davalının dava konusu taşınmazları sözlü kira sözleşmesine istinaden kullandığını savunduğu, mahkemece davalı savunmasına itibar edilerek davanın tahliye davası olduğundan bahisle neticeye gidildiği anlaşılmaktadır.
 Gerçekten de; davacı gerek dava dilekçesinde gerekse davalıya çekmiş olduğu ihtarnamede çekişme konusu taşınmazları 2007 yılı için icarla kiraya verdiğini, davalının 2008 yılında da taşınmazları haksız kullandığını bildirdiği, davalının ise kira ilişkisinin 2007 yılından itibaren 7 yıllık yapıldığını savunduğu görülmektedir. Bu durumda taraflar arasındaki uyuşmazlığın kira ilişkisinin devam edip etmediğinden kaynaklandığı sonucuna varılmaktadır.
Bilindiği üzere; özel yasa hükümleri saklı kalmak koşuluyla, gerek taşınır gerekse taşınmaz mallara ilişkin kira sözleşmelerinin geçerli olması hiçbir biçim koşuluna bağlı değildir.Kira sözleşmeleri yazılı veya sözlü yapılabileceği gibi zımni (üstü kapalı) olarakta vucuda getirilebilir. Yeterki taraflar kira sözleşmesinin esaslı unsurlarında anlaşmış olsunlar.Nitekim bu kural l8.3.l942 tarih 37/6 sayılı inançları  birleştirme kararında açıkça vurgulanmıştır.
 Ne varki kira ilişkisi bir hukuki fiil (vakıa) değil,bir hakkın doğumuna,değiştirilmesine veya ortadan kaldırılmasına neden olma niteliği itibariyle bir hukuki işlem (muamele)dir.
Bu nedenle, dava değeri 40.-YTL yi aşan (23.6.1996 gün ve 4146 Sayılı Yasa uyarınca) sözleşmeler hakkında tanık dinlenilebilmesine olanak tanımayan HUMK.’nun 288.maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasanın 2/b maddesi ise değiştirilmiş ve tanıkla ispat yasağı 400.-YTL’nin üzerine yükseltilmiştir. Bu oran, 5219 ve 5236 Sayılı Yasalara göre yapılan katsayı artışı sonucu 2006 yılı itibari ile 430.-YTL, 2007 yılında ise 460.-YTL, 2008 yılında  490.-YTL. 2009 yılında ise 540-TL.olmuştur. Bu düzenlemeye göre, bu miktarın üzerindeki sözleşmeler hakkında tanık dinlenmesine olanak yoktur. Kira sözleşmesinin varlığı ancak, yazılı delille ispat edilebilir. Hemen belirtilmelidir ki, sözü edilen miktar, yıllık kira tutarına bakılarak belli edilir. Sözlü kira sözleşmesi kurulduğu yolundaki savunmanın, ilgilisine (davalıya yada davalılara) yemin teklif etme hakkı verebileceği; ayrıca HUMK.nun 292. ve 293.maddelerinde değinilen ayrıcalıklarında gözetilmesinin gerekeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, kira ilişkisi yönünden taraflar arasında 2008 yılı ve devamı için kira ilişkisi kurulup kurulmadığının araştırılması, bu yönde taraf delillerinin toplanması, kira ilişkisinin varlığının kabulü halinde davanın reddine, aksi halde davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK’nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA; alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,   16.7.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.