MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ...’in 17.12.2014 tarihli savunmasında bildirdiği en son adresi yerine doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21.maddesine göre tebligat çıkarıldığı, her iki adresin tam olarak aynı olmadığı gibi gönderilen tebligat parçasında, sanığın adreste bulunmama sebebinin gösterilmediği, muhataba haber verecek komşunun ismi ve imzası bulunmadığından anılan Yasanın 21. ve Yönetmeliğin 30. maddelerine uygun bir tebligat bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafinin 24.04.2015 tarihinde öğrenme üzerine yaptığı temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1- Sahte araç muayene işlemi yaptığı iddiası ile dava açılan sanıklar hakkında, UYAP ortamında yapılan araştırmada, benzer nitelikteki fiilleri nedeniyle mahkûmiyet hükmü verilmiş davaların ve devam eden davaların bulunduğu anlaşıldığından; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.04.2014 gün ve 2013/11-397-2014/202 sayılı kararında açıklandığı üzere, "resmi belgede sahtecilik" suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu gözetilerek, sanıkların fiillerinin her biri yenilenen kararla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararının yerine getirilmesi amacıyla kanunun aynı hükmünü kısa zaman aralıkları içerisinde birkaç kez ihlal etmek suretiyle zincirleme tek suçu mu oluşturduğunun değerlendirilmesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.03.2016 gün ve 2014/847 E. 2016/128 K. sayılı ilamında belirlediği ilkeler uyarınca işlem yapılması açısından, benzer nitelikteki dava dosyaları getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmeleri, aksi halde bu davayı ilgilendiren kısımlarının onaylı örnekleri dosya içerisine konulup, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafi ile sanık ...’ın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.05.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.