Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9026 Esas 2015/2263 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :Beraat.


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılanın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın saat 01:25 sıralarında idaresindeki çekici ve bağlı dorse ile kırmızı ışık ihlali yaparak kavşağa girdiğinde sağından kavşağa giren katılan idaresindeki kapalı kasa kamyonetin sol ön tarafına çarpması sonucu katılanın hayat fonksiyonlarını 4. derecede etkileyen kemik kırığı oluşacak derecede yaralanmasına neden olduğu iddiası ile açılan davanın yapılan yargılaması sonunda, mahkemece sanık hakkında “katılana çarpan beyaz tırın ön tarafında hasar oluşması gerektiği, tırın sahibi tanık ..."nin araçta herhangi bir hasarın olmadığını beyan ettiği, davaya dayanak olarak olay yerine yaklaşık 3-4 km uzaklıkta bulunan ... yolu üzerindeki ... çıkış fotoğraflarının baz alındığı ancak, kazaya karıştığı iddia olunan aracın önceki kavşaklardan dönebileceği, sanığın tüm aşamalarda kazaya karışmadığını savunduğu” gerekçesi ile beraat kararı verilmiş ise de, dosya içindeki sanığın sevk ve idaresindeki araçta bulunan araç takip sistemi incelemesine ilişkin bilirkişi raporunda, sanığın idaresindeki çekicinin söz konusu kavşaktan geçtiğinin tespiti karşısında; sanığın yeniden dinlenerek bilirkişi raporlarındaki tespitin sorulup, söz konusu kavşaktan geçmeksizin... çıkış noktasına varılıp varılamayacağının.... ile ... çıkış noktası arasındaki mesafenin ve çekicinin mevcut hızı ile bu mesafeyi ne kadar sürede alabileceğinin tespit edilmesi sonrası sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini yerine eksik inceleme sonucu sanık hakkında beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.