Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, sendika üyesi olduğunu ancak sendika ile davalı ... arasında imzalanan toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan hak ve ücretlerinin ödemediğini yine ödenmeyen bazı işçilik alacaklarının da toplu iş sözleşmesine göre hesaplanıp ödetilmesi gerektiğini iddia ederek bir kısım alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamı ve bilirkişi raporunda dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında uyuşmazlık hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin hesaplanması noktasında toplanmaktadır.
Davalı işyerinde uygulanan TİS hükümlerinin incelenmesinde;
“47.madde- Hafta Tatili : Hafta tatil günlerinde çalışmalarda normal ücretin 3 (1+2) katı ücret ödenir.
49. madde – UBGT : Tatil günlerinde normal ücretin 4 (1+3) katı ücret ödenir. ” şeklinde yazıldığı görülmektedir.
Somut olayda, davacının hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti davalı iş yerinde uygulanmakta olan toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre belirlenmelidir.
Her ne kadar hükme esas alınan bilirkişi raporunda toplu iş sözleşmesi hükümleri dikkate alınarak davacının çalışmış olduğu hafta tatillerinde normal ücretin 3 katı , ulusal bayram genel tatil günlerinde ise normal ücretin 4 katı alınarak hesaplama yapıldığı belirtilmiş ise de bu hesaplama tarzı hatalıdır. Dosya da yer alan bordrolarda davacının ücretinin 30 gün üzerinden tahakkuk ettirilerek ödendiği ve bu kapsamda davacıya çalışmış olduğu hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günleri için 1 günlük yevmiyesinin zaten ödendiği ancak zamlı kısımlarının ödenmediği görülmektedir. Bu nedenle davacının hafta tatili ücretinde normal ücretinin 2 katı , ulusal bayram ve genel tatil ücretinde ise normal ücretinin 3 katı alınarak hesaplama yapılması gerekirken TİS’in hatalı yorumu sonucunda yazılı şekilde hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibarla karar verilmesi isabetsizdir.
3- Fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak bu alacakların tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları tanık beyanlarına göre hesaplandığı halde hakkaniyet indirimi yapılmaması da hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.