Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1449 Esas 2015/2903 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1449
Karar No: 2015/2903
Karar Tarihi: 27.05.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1449 Esas 2015/2903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde bir hırsızlık davası görülmüş ve sanığın suçu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, mahkeme tarafından verilen hüküm, birkaç noktada eksiklikler içermektedir. Bunlar şunlardır:
1- Sanığın daha önceki bir suçundan dolayı ağır ceza aldığına dair verilen bilgiye rağmen, sadece adli para cezasının tekerrüre esas alınması hatalıdır.
2- Sanığın bir diğer sanıkla birlikte işlediği suça ilişkin yargılama giderlerinin dayanışmalı olarak tahsil edilmesi de yanlıştır.
Bu nedenlerle, sanığın avukatının temyizi sonucu hüküm bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama yapılması gereksiz görülmediği için, TCK'nın 58. maddesi uyarınca ceza yeniden belirlenmiştir. Bu çerçevede, sanığın önceki suçundan kaynaklı infaz rejimi ile birlikte 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. Maddesi uyarınca müebbet hapse çarptırılması kararlaştırılmıştır. Ayrıca, denetimli serbestlik tedbiri uygulanacaktır. Bu kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 39. Maddesi (cezanın indirimi)
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. Maddesi (yargılama giderlerinin tahsili)
- 5320 Sayılı Kanun'un 8

17. Ceza Dairesi 2015/1449 E. , 2015/2903 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Makumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın diğer sanık ... İle birlikte iştirak iradesi içinde eylemi gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, yardım ettiğinden bahisle 5237 Sayılı TCK’nm 39. maddesi gereğince cezasından indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre: suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Aneak,
1- Tekerrüre esas alınan Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2005/410 Esas - 2005/576 Karar sayılı ilamında doğrudan verilen 2000 Tl. adli para cezasının yanında 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmolunduğu gözetilmeksizin 2000 tl adli para cezasına ilişkin bölümün tekerrüre esas alınması.
2- Hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ... ile birlikte suç işleyen sanık hakkında ortak yapılan yargılama giderlerinin, payı oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, dayanışmalı olarak tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması.
Bozmayı gerektirmiş sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümden TCK"nın 58. fttaddesinin uygulanması ve yargılama giderlerine ilişkin bölümler çıkartılarak "Sanığın adli sicil kaydında yer alan Ağır Ceza Mahkemesi"niıı 01.12.2005 tarih, 2005/410 Esas- 2005/576 Karar sayılı TCK"nın 197/1. maddesinden verilen ve 04.10.2006 tarihinde kesinleşen 1 yıl 8 ay hapis ve 2000 TE adli para cezasına dair ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında hükmolunan cezaların 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. Maddesi gereğince, mükcrrirlere özgü infaz rejimine güre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmadığından sanığın kazanılmış hakkı da gözetilerek tekerrüre esas alınan ilamdaki miktar bakımından kazanılmış hakkının korunmasına" ve "42.25 TL yargılama giderinin sanıklardan payları oranında tahsiline" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA. 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.