Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/4159 Esas 2017/10975 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki tahliye davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar vekili, mülkiyeti müvekkillerinin murisi ..."a ait taşınmazın 20.07.2012 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile davalıya kiralandığını, ..."ın vefatı ile taşınmazın mirasçısı davacılara intikal ettiğini, davacılardan murisin eşi ..."ın konut ihtiyacı olduğunu belirterek kiralananın tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, kira sözleşmesinin uzun yıllar oturmasına izin verileceği taahhüdü ile taşınmaza kapsamlı bir tadilat yaptığını, davanın süresinde açılmadığını, ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ihtiyacın zorunlu ve samimi olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6098 Sayılı TBK.’nun 350/1. maddesi uyarınca ihtiyaç iddiasına dayalı olarak açılacak davalarda dava hakkı kural olarak kiraya verene aittir. Ancak kiraya veren durumunda olmayan malikin de bu davaları açabileceği içtihaden kabul edilmiştir. Kiralanan paylı mülkiyete konu ise pay ve paydaş çoğunluğunun sağlanması, elbirliği halinde mülkiyete konu teşkil ediyorsa tüm ortakların davaya katılmaları gerekir. Bu koşullar birlikte dava açma şeklinde gerçekleşebileceği gibi bir paydaş tarafından açılan davaya sonradan diğer paydaşların onaylarının alınması şeklinde de sağlanabilir. Elbirliği mülkiyetinde, ortakların davaya katılmaları sağlanamaz ise miras bırakanın terekesine temsilci atanması sağlanarak temsilci huzuruyla dava yürütülür. Dava hakkına ilişkin olan bu hususların mahkemece kendiliğinden gözönünde bulundurulması gerekir.
Kimlerin ihtiyacı için tahliye davası açılabileceği TBK.’nun 350. maddesinde sınırlı olarak sayılmıştır. Sözü edilen madde hükmüne göre kiraya veren veya kiraya veren durumunda olmayan malik ancak kendisinin, eşinin alt soyu ve üst soyunun veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişilerin konut (veya işyeri) ihtiyacı için dava açabilir.
Davaya dayanak yapılan 20.07.2012 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesinin kiralayan ... ile davalı arasında imzalandığı konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede kiraya veren ...’dir. Kiraya veren ... 29.09.2013 tarihinde vefat ettiği için dava mirasçıları ... ..., ..., ... ve ... tarafından açılmıştır. Davacılardan ..."in de 14.05.2015 tarihinde yargılama sırasında öldüğü UYAP’tan alınan nüfus kaydından ve tanıkların beyanlarından anlaşılmaktadır. Davacılardan ...’in mirasçılık belgesi getirtilmeden  davaya devam edilip karar verilmesi doğru değildir. Bu nedenle ...’in mirasçılık belgesinin dosyaya ibrazının sağlanması, mirasçılık belgesine göre taraf teşkilinin sağlanıp sağlanmadığının denetlenmesi ve taraf teşkili sağlandıktan sonra işin esasının incelenmesi  gerekirken, taraf teşkili sağlanmadan yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacıların temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.