Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3924 Esas 2015/2251 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3924
Karar No: 2015/2251
Karar Tarihi: 10.02.2015

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3924 Esas 2015/2251 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/3924 E.  ,  2015/2251 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç :Taksirle öldürme
    Hüküm :Sanıklar hakkında TCK"nın 85/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

    Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkûmiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Mimar sanık ...’nın müteahhitliğini üstlendiği inşaatın hafriyat taşeronluğunu yapan ve sanık ...’ın sahibi olduğu ...Ltd. Şti’nde işçi olup, şirkete ait iş makinesini, iş makinesi operatörlük belgesi bulunmaksızın kullanan sanık ...’ın, olay günü saat 11:30 sıralarında, iş makinesinin kepçesi ile aldığı toprağı inşaatın üst kısmına dökmek üzere, iş makinesini kendi ekseni etrafında döndürmesi sırasında, iş makinesi gövdesinin yakında bulunan inşaat ustası ...’a çarpıp, duvara sıkıştırması sonucu adı geçenin öldüğü olayda, sanık ...’ın asli kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar ... ve ... müdafilerinin bir nedene dayanmayan, sanık ... müdafiinin ise kusura ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (1.) bendindeki “faillerin güttüğü amaç ve saikleri, suç sebepleri ve saikleri,” ibarelerinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.