Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2514 Esas 2020/1026 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2514
Karar No: 2020/1026
Karar Tarihi: 10.02.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2514 Esas 2020/1026 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile suçlanmıştır. İlk derece mahkemesinde sanık hakkında bu suçtan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan da hüküm kurulmuştur. Ancak, bu suçun işlenmesiyle ilgili olarak kanun maddelerinin uygulanması tartışmalıdır. Mahkeme, cinsel istismar suçunun işlendiği sırada mağdurenin iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılması gerektiği ve kişinin vücudunun suçun konusu olduğu ve mağdurenin hareket edebilme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği konusunu göz önünde bulundurmuştur. Ancak mağdurenin suçun işlendiği yerde nasıl bulunduğu konusunda detaylı bir araştırma yapılmamıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2019/2514 E. , 2020/1026 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Cinsel istismar eylemi işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süreyle mağdurenin iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olduğu ve mağdurenin hareket edebilme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği nazara alınıp, sanığın ilk cinsel istismar eylemini mağdurenin çalıştığı babasının işyerindeki yatakhanede gerçekleştirdiği de gözetilerek mağdurenin buraya ne şekilde geldiği tespit edildikten sonra zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde TCK"nın 43. maddesinin tatbiki,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.