Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/12865 Esas 2016/15128 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, gece vardiya zammı, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili, ikramiye, yemek yardımı ile giyim yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davalı il özel idaresinde çalıştıkları dönemde ödenmeyen bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Bozma ilamına uyan mahkemece davacıların dosyaları tefrik edilerek,yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının giyim ve yemek yardımı alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda giyim ve yemek yardımı hesaplanırken 2005-2007 yılları arasında geçerli toplu iş sözleşmesi bulunmadığından dosyada bulunan 2007-2009 yılları arasında geçerli toplu iş sözleşmesine göre tespit edilen giyim ve yemek yardımını bu dönemlerde belirtilen zam oranına oranlayarak 2005 ve 2006 yılları giyim ve yemek yardımı tespit edilmiş ve buna göre hesaplama yapılmıştır. Dairemizin geri çevirme kararı sonrasında dosya içerisine alınan 2005-2007 yılları arasında geçerli toplu iş sözleşmesinin giyim ve yemek yardımına ilişkin hükümleri incelendiğinde bilirkişi tarafından yapılan tespitin hatalı olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca giyim ve yemek yardımı bakımından 2005-2007 yılları arasında davalı kurumda geçerli toplu iş sözleşmesindeki ilgili hükümlerde belirtilen miktarlara göre hesaplama yapılması gerekli iken yazılı şekilde yapılan hesaplamaya itibarla bu alacakların hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 26.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.