Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1049 Esas 2022/5090 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 2. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Van 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 12.02.2020 tarih ve 2017/254 E. - 2020/58 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Van Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nce verilen 26.11.2020 tarih ve 2020/458 E. - 2020/518 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya toptan meyve suyu satılarak teslim edildiğini, usulüne uygun olarak fatura tanzim edildiğini, faturalarda meyve suyu adedinin de belirtildiğini, 01737 ve 01757 seri numaralı faturalardan mahsup ve hesaplaşmalar yapıldıktan sonra 188.242,14 TL bakiye alacağın tahsili için davalı hakkında başlatılan takibe davalının itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali, takibin devamı ile davalı aleyhine tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının şahıs şirketi olarak belirli bir süre faaliyette bulunduğunu ve faaliyetine 16/05/2014 tarihinde son verdiğini, davalının muhasebe kayıtlarına göre davacıdan alacaklı olduğunu, takip dayanağı faturaların davalıya tebliğ edilmediğini, sevk irsaliyelerinin bulunmadığını, faturaları kabul etmediklerini belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının takibe konu ettiği faturalar davalının defterinde kayıtlı olmadığından davacının malların teslim edildiğini ispat ile yükümlü olduğu, ancak davacının takibe konu faturalarda belirtilen malların davalıya teslim edildiğini somut delillerle ispat edemediği, her ne kadar davacı söz konusu malları dava dışı Gökdoğan Ltd. Şti. unvanlı şirketten satın aldıktan sonra, mallar henüz bu şirkette iken ve kendisine teslim edilmeden davalıya sattığını ve teslim ettiğini, Gökdoğan Ltd. Şti. ile davalının ticari adreslerinin aynı olduğunu, Gökdoğan Ltd. Şti.’nin sahibi ile davalının evli olduklarını iddia etmiş ise de bu hususun da malların davalıya teslim edildiğini ispata yeterli olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının davaya konu icra takibinin dayanağı olan fatura konusu malın teslim edilmediğini savunduğu, davacı tarafça fatura konusu malın teslim edildiği ispat edilemediğinden faturaya dayalı takibe itirazın yerinde olduğu, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.