MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, tazminatların ve nafakaların miktarları yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı erkeğin temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Taraflarca karşılıklı açılan boşanma davasının (TMK m.166/1) yapılan yargılaması sonucunda, erkeğin davasının reddine, kadının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş, karara karşı taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesince kadının istinaf talebi esastan reddedilmiş, erkeğin istinaf talebi ise kısmen kabul edilmiş, karara karşı taraflar temyiz talebinde bulunmuştur. Dairemizin 13.5.2019 tarihli kararı ile erkeğin istinaf başvurusunun süresinde olmadığı ve süreden reddine karar verilmesi gerektiği belirtilerek bozma kararı verilmiştir. Yapılan yargılama neticesinde bölge adliye mahkemesince bozma ilamı gereği davalı-karşı davacı erkeğin istinaf başvurusunun süreden reddine karar verildiğinden, davalı-karşı davacı erkeğin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı-karşı davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. Ve 51. maddesi dikkate alınarak daha uygun miktarda manevi (TMK m. 174/2) tazmmat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı erkeğin temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 15.01.2020 (Çrş.)