![Abaküs Yazılım](/3.png)
Esas No: 2014/10795
Karar No: 2015/2237
Karar Tarihi: 09.02.2015
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10795 Esas 2015/2237 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : 1.588,80 TL maddi, 6.000 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davalı vekilinin tehiri icra talebi hakkında mahkemesince her zaman karar alınması mümkün görülmüş, 30.05.2013 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 11.06.2013 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiş, ..... Bakanlığınca belirlenen ve davacının tutuklu kaldığı dönemde geçerli olan net asgari ücret miktarları üzerinden yapılan hesaplamada bulunan 1.750 TL’nin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, daha düşük olan net asgari ücret miktarı esas alınarak düzenlenen bilirkişi raporuna itibarla maddi tazminatın 1.588,80 TL olarak eksik tayini temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle, hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacının tutuklu kaldığı süre dikkate alındığında hükmedilen manevi tazminat miktarının bu ölçülere uymayıp fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.