Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26729 Esas 2016/5768 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26729
Karar No: 2016/5768
Karar Tarihi: 23.03.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26729 Esas 2016/5768 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında, sanığın suçlu bulunarak mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Temyiz sırasında, başka nedenler reddedilerek, sadece iki neden kabul edilmiştir. İlki, TCK'nın 53/1-(c) maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı hükümden çıkarılmamıştır ve ikincisi, TCK'nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğunun uygulanabilirliği Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için uygulanamaz. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. Ancak, bu bir hata olduğu için, 53/1-(c) maddesi kısmen düzeltilecek ve koşullu salıverilme tarihine kadar sadece sanığın altsoyu üzerindeki hak yoksunlukları uygulanacaktır. Ayrıca, 53/1-b maddesi kısmı hükümden çıkarılacaktır. TCK'nın 53/1-(c) ve 53/1-b maddeleri, ayrıca Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacaktır.

18. Ceza Dairesi 2015/26729 E. , 2016/5768 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
a-TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3 fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
b-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanunu aykırı, sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca;
1-TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması,
2-TCK"nın 53/1(b) maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkarılması, biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.