Davacı kayden maliki olduğu, 1432 parsel sayılı taşınmaza komşu 1431 parsel sayılı taşınmazda, davalılara ait akaryakıt istasyonunun komşuluk hukukuna aykırı biçimde yapıdığını, ayrıca yola ve taşınmaza taşkın olduğunu ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinde bulunmuştur.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, dahili davalı yönünden husumet yokluğundan davanın reddine, davalılar A... ve A... Ticaret yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar A...A... ve A...Ticaret Ltd.Şti. vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.                                     

Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi yıkım ve komşuluk hukukuna aykırılığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden toplanan delillerden, kayden davacıya ait 1432 parsel sayılı taşınmaza bilirkişi rapor ve krokisinde D harfi ile gösterilen 25.47 m2’lik bölüme ve kamusal yola davalıların refüj (orta kaldırım) yapmak suretiyle elattıkları belirlenmek suretiyle bu bölümlere ilişkin olarak davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine;
Ne varki, davalıların çapı içerisinde kalan ve mahkemece komşuluk hukukuna aykırı olduğu için davacı taşınmazından 5 metre ileriye çekilmesine karar verilen LPG tankı ve müştemilatının ruhsata bağlı olarak yapıldığı ve davacının ruhsatın iptali için idare mahkemesinde dava açtığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, İdare Mahkemesince verilecek kararın eldeki dava sonucunu etkileyeceği kuşkusuzdur.  
Hal böyle olunca, davalı taşınmazı içinde kalan bölüm yönünden İdare mahkemesinde açılan ruhsatın iptali davasının sonucunun beklenmesi belirlenecek duruma göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.
Davalıların, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenden ötÜrü HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  9.7.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.