Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 9 parsel sayılı taşınmazdaki binayı davalının haksız olarak kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının kayden mülkiyet hakkını sonradan kazandığını, dava açma sıfatının bulunmadığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, elatma olgusunun saptandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir
Karar, davalı vekilince süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi   raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. 
 Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu taşınmazın kayden davacı idareye ait olduğu, davalının haklı ve geçeli bir nedene dayanmaksızın taşınmazı kullandığı mahkemece belirlenmek suretiyle elatmanın önlenmesi ve davacı adına sicil kaydının oluşumuna dair hükmün açıklayıcı nitelikte olduğu gözetilerek tespit edilen ecrimisilin de karar altına alınmış olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yönlere değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine:
Davalının sair temyiz itirazlarına gelince;
Hemen belirtilmelidir ki; 492 Sayılı Harçlar Yasasının 16. maddesi ve 4.3.1953 tarih 10/2 Sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca harca esas dava değerinin, anılan yerin keşfen belirlenen değeri ile istenilen ecrimisil ve varsa yıkım değerinin toplamından oluşacağı açıktır. O halde, elatılan yerin değeri ile hüküm altına alınan ecrimisilin toplam değeri üzerinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri gereğince davacı yararına tek avukatlık ücreti verilmesi gerekirken, ayrı ayrı ücreti vekaletin tayin ve takdir edilmesi doğru olmadığı gibi, elatılan yerin keşfen değeri belirlenmiş olmasına karşın yargılama aşamasında belirlenen değer üzerinden harç ikmal edilmediğine göre, dava dilekçesinde gösterilen elatılan yerin değerinin avukatlık ücretinin tayininde esas alınmaması da isabetli değildir.
Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  8.7.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.