Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8572 Esas 2015/2202 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sübuta ve sürücü belgesinin geri alınmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden, katılanın olay nedeni ile maddi zararının bulunmadığını belirttiği anlaşılmakla; adli sicil kaydı bulunmayan, geçmişi, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları lehine değerlendirilerek hakkında takdiri indirim hükümleri uygulanan sanık hakkında, “tekrar suç işlemeyeceği yönünde mahkememize olumlu kanaat hasıl olmadığından” şeklindeki yetersiz gerekçe ile 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.