Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/35276 Esas 2015/20440 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Başka bir suçu işledikten sonra yakalanan sanığın yer göstermesi sonucunda mağdur ..."e ait yardım kutusu ile bir miktar paranın ele geçirilerek mağdura teslim edilmiş olması karşısında mağdur ..."in kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığının sorularak sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 168/1. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüklerinin incelemeye konu suçun işlendiği tarihten sonra kesinleşmiş olması ve adli sicil kaydındaki adli para cezasından ibaret ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/390 E-2010/816 K sayılı hükümlüğünün temyizi kabil kararlardan olup olmadığının ve buna bağlı olarak tekerrüre esas alınıp alınmayacağının dosya içeriğinden anlaşılamaması karşısında; öncelikle ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/390 E sayılı hükümlülüğü getirtilerek incelendikten sonra tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının belirlenmesi gerekirken, incelemeye konu suç tarihinden sonra kesinleşen hükümlerinin tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına göre en ağırı cezayı gerektiren mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, karar yerinde birden fazla ilamın tekerrüre esas olduğu gösterilmek suretiyle infazda duraksamaya neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.