Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, davalı Hazine adına tapuda kayıtlı 33 parça taşınmazın yürürlükteki imar planlarında 3194 Sayılı Yasanın 11. Maddesinde belirtili kamu yararına terk edilen ortak alanlarda kaldığını, bu nedenle de bu yerlerin anılan Yasa hükmü gereğince bedelsiz olarak belediyeye devrinin gerektiğini, bu güne kadar yapmış oldukları başvuruların sonuçsuz kaldığını ileri sürerek, tapu kayıtlarının terkini ile belediye adına tescilleri isteğinde bulunmuştur
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu 8519 parsel sayılı taşınmaz yönünden davanın kabulüne, diğer taşınmazlar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı Hazine vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava belediye tarafından 33 parça taşınmazın 3194 Sayılı Yasanın 11. maddesi uyarınca terkin ve tescili için açılmış, mahkemece 32 parça yönünden davanın reddine, 8519 parselin iptal ve tesciline yönelik davanın kabulü ile taşınmazın belediye adına tesciline karar verilmiştir.
3194 sayılı Yasanın 11. maddesi; kamuya ait taşınmazların, bu maddede yazılı koşulların oluşması ve orada gösterilen yol ve yöntemin izlenmesi sonucu, belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeye, bu sınırlar dışında özel idareye bedelsiz terk edilmesi ve tapu kaydının terkin edilmesi hükmünü içermektedir.
Ancak, eldeki davada 8519 parsel yargılama sırasında sicilden terkin edilmiştir. Ayrıca, taşınmaz yol niteliğinde olup 3402 Sayılı Yasanın 16/C maddesi uyarınca bu tür taşınmazların tapuya tescili mümkün de değildir. Terkin işlemi ise yargılama sırasında gerçekleştiğine göre bu parsel yönünden eldeki davanın konusu kalmamıştır.
Ne var ki terkin işlemi için idari yazışmalar devam ederken görülmekte olan dava açılmıştır. Nitekim 14.07.2004 tarihinde belediyece başvuru yapılmış, sonuç beklenmeden 10.06.2005 tarihinde dava açılmış, 26.12.2005 tarihinde de terkin işlemi yapılmıştır. Bu durum karşısında Hazine’nin dava açılmasına neden olduğu ya da davaya karşı durduğu şeklinde bir yorum doğru sayılamaz.
Hal böyle olunca 8519 parsel sayılı taşınmaz açısından davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulması, buna karşın davacı Hazine’nin avukatlık ücreti ve yargılama giderleri ile sorumlu tutulmaması gerekirken aksine düşüncelerle yazılı olduğu şekilde karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalı Hazinenin bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile yerel mahkeme kararının açıklanan nedenlerle HUMK 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 6.7.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.