Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/4879 Esas 2020/2544 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4879
Karar No: 2020/2544
Karar Tarihi: 22.06.2020

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/4879 Esas 2020/2544 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işverenin eksik bildirim yaptığı çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı vekilinin temyizin reddine dair kararın temyizi kabul edilmiş ve ek karar kaldırılmıştır. Dosyadaki delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı için davalılar vekillerinin itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Temyiz harcı istek halinde davalıya iade edilecektir.
Kanun Maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu, madde 362
- Temyiz İsteminde Bulunulabilmesi İçin Gerekli Harçlar Hakkında Kanun, madde 2 ve madde 3

21. Hukuk Dairesi 2019/4879 E. , 2020/2544 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen ve Kuruma eksik bildirilen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Davalı vekilinin temyizin reddine dair 12/06/2019 tarihli ek kararın temyizi bakımından yapılan incelemede; ... Asliye Hukuk (İş Mahkemesi Sıfatıyla) Mahkemesi"nce verilen 23/01/2019 tarihli hükmün davalı vekili tarafından temyiz başvuru harcı yatırılarak 24/01/2019 tarihinde temyiz edildiği, temyiz gider avansının ödenmesi için 17/03/2019 tarihinde muhtıra tebliği ile bir hafta süre verildiği, davalı vekilince 14/03/2019 tarihinde yatırıldığı, bu defa temyiz maktu harcı ödenmesine ilişkin 18/04/2019 tarihli muhtıranın, tebliğ edildiğine ilişkin bilginin olmadığı, davalı vekilinin temyiz maktu harcını 18/06/2019 tarihinde yatırdığı, 12/06/2019 tarihli ek karar ile davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verildiği, temyizin reddine dair kararın davalı vekilince süresinde temyiz edildiği anlaşılmaktadır.Davalı tarafın yatırması gereken maktu temyiz harcı ilişkin muhtıra tebliğ edilmediğinden, muhtıra gereği temyiz karar harcının süresinde yatırmadığından bahsetmek mümkün değildir. Bu kapsamda mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararının bozularak kaldırılmasına ve asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarının incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki nedenlerle; 1- Davalı işveren vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin temyizinin kabulü ile 12/06/2019 tarihli ek kararının bozularak kaldırılmasına,
2-Davalı Kurum ve davalı işverenin temyizine gelince; dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı ..."na iadesine, 22/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.