Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/10689 Esas 2016/15032 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
.
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işveren nezdinde alt işveren kadrosunda temizlik elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle davacı tarafından haklı sebeple feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda öncelikle davacı iddia ettiği işe giriş tarihini ispat edememiştir. Bu nedenle yazılı delil niteliğinde olan Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre işe giriş tarihinin dikkate alınması gerekmektedir. Bundan sonra davalı işyerinde davacının çalıştığı işte hizmet alım sözleşmeleriyle ihale alan firmaların davacının talep dönemine göre kronolojik sıralı listesinin davalı asıl işverenden istenerek davacının iddia ettiği dönemde çalıştığı işverenler ile hizmet alım sözleşmesi kapsamında davalı asıl işverende iş alan alt işverenlerin örtüşüp örtüşmediğinin incelenerek sonucuna göre davacının talebinin değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
3-Diğer taraftan davacının davalıya emeklilik dilekçesi verdiği ispatlanamadığından faiz başlangıç tarihinin dava tarihi olarak belirlenmesi gerekirken fesih tarihi olarak tespiti de hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








.