MAHKEMESİ : GÖRELE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/04/2008
NUMARASI : 2002/236-2008/148
  
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ortak  miras bırakan  babasının  S... Köyünde kain  tapulu  taşınmazı ile  T... Mahallesinde  144 ada 1 sayılı  parsele  revizyon  gören  maliki  olduğu payı   ölünceye kadar  bakma  şartıyla  davalıya  temlik  ettiğini; ancak  davalının  akit  gereklerini  yerine  getirmeyip  babasını   öldürdüğünü ve mirasçı dahi  olamayacağını ileri sürüp, tapu iptali ile adına  tescil  isteğinde  bulunmuştur.
Davalı, davacının  önceden  açtığı  davanın  açılmamış  sayılmasına  karar  verildiğini, ancak  kesinleşmediğinden  derdestlik  itirazının  olduğunu,144 ada 1  sayılı parseldeki  payının  kadastro ile  adına tespit ve  tescil  edildiğini, davacının  evlatlık  görevlerini  yerine  getirmeyecek niteliklere  sahip  olmadığından bakım  yönünden  kendisinin  tercih edildiğini, iddiaların  doğru olmadığını  belirtip, davanın  reddini  savunmuştur.
Mahkemece, çekişmeli  taşınmazların  miras bırakan tarafından davalıya  ölünceye kadar bakıp  gözetmek   şartıyla  temlik   edildiği,  davalının  ise  muris  babasını  kasten   öldürdüğü, bunun  akit  yükümlülüğünün ihlali  olarak  kabulü  gerektiği gerekçesiyle  davanın kabulüne  karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, tapu iptali ve  tescil  isteğine  ilişkindir.
Mahkemece, davanın  kabulüne  karar  verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davalının  yargılama  sırasında  cezaevinde  tutuklu  bulunduğu, Giresun Ağır Ceza  Mahkemesinin 27.6.2006 tarih ve 213-237 sayılı  kararıyla  "neticeden  15 yıl hapis  cezasıyla   cezalandırılmasına,cezanın infazının  tamamlanıncaya  kadar  T.C.K 53/1 fıkrasındaki  haklardan yoksun  bırakılmasına" hükmolunduğu ve kararın  29.6.2007  tarihinde  kesinleştiği ve cezanın infaza  başladığı, davalının kararın kesinleşmesi ile  hükümlü  hale  geldiği anlaşılmaktadır.
O halde, Türk Medeni Kanununun 407. maddesi  gereğince, davalı 1 yıldan  daha uzun  süreli  özgürlüğü bağlayıcı bir  ceza  ile  mahkum  olduğuna göre, kendisine  vasi atanması  ve yargılamanın  devamı için  husumete izin alınmak  suretiyle  davanın  vasi huzuruyla  görülmesi gerekirken, anılan bu usul  kuralı  gözardı  edilerek  işin esası bakımından  hüküm  kurulmuş  olması  doğru  değildir.
Davalı tarafın  temyiz itirazları  yerindedir. Kabulü ile   hükmün  açıklanan nedenden  ötürü HUMK"nun  428.  maddesi  uyarınca BOZULMASINA,   bozma nedenine göre  sair  hususların  şimdilik  incelenmesine  yer olmadığına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,2.7.2009  tarihinde oybirliğiyle  karar verildi.