Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 600 ada 18 parsel sayılı taşınmaza davalının yapılanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürüp elatmanın önlenmesine, yapının yıkımına ve 10.612.67.-YTL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazı belediyeden satın alıp bina yaptığını, işgalci olmadığını, ecrimisil isteğinin zaman aşımına uğradığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazda davalının halen paydaş olduğu, ecrimisil istenen dönemlerde kayden davacıya ait taşınmazı davalının yapılanmak suretiyle işgal ettiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi   raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. 

                                                                                                                                          -KARAR-
 
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 18 parsel sayılı taşınmazın kayden davacı idareye ait iken dava açılmadan önce 11.04.2006 tarihinde hazineye devredilerek elden çıkarıldığı, davacının taşınmazda mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının kalmadığı, davanın 25.09.2008 tarihinde açıldığı, 06.03.2008 tarihinde satın alma suretiyle ve halen davalının anılan taşınmazda paydaş bulunduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda, dava tarihinde, davacı idarenin Türk Medeni Kanununun 683. maddesinden kaynaklanan bir mülkiyet hakkı bulunmadığına göre, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinin sıfat yokluğu sebebiyle reddine karar verilmesi gerekirken kabul edilmiş olması doğru değildir.
Diğer taraftan, her ne kadar davacının dava tarihinde taşınmazda mülkiyet hakkı bulunmamaktaysa da taşınmazı temlik ettiği tarihten önceki dönem için ecrimisil istemeye hakkı bulunduğu tartışmasızdır. Esasen davada mahkemece, mülkiyetin elden çıkartıldığı tarih olan 11.04.2006 tarihinden öncesi 5 yıldan fazla bir dönem için belirlenen ecrimisile hükmedilmiştir.
Kural olarak, ecrimisilin karar altına alınmış olmasında bir isabetsizlik yok ise de, davalı ecrimisil isteği bakımından zaman aşımı def’inde bulunmuştur.
Hemen belirtilmelidir ki, ecrimisil istekli davalar da, zaman aşımı Borçlar Yasasının 126. maddesinde öngörülen 5 yıllık süreye tabidir. Buna göre, 25.09.2003 tarihinden önceki dönem için ecrimisil isteğinin zaman aşımına uğradığı sabittir. Öyle ise, bu sürenin de ecrimisilin belirlenmesinde esas alınmış olması isabetsizdir.

Öte yandan, davacı idare 5018 sayılı yasa uyarınca özel bütçeli kamu kurumu olup, 5737 sayılı yasanın 77. maddesi uyarınca her ne kadar idari tasarruflardaki işlemleri bakımından harca tabi değil ise de yargı harçlarından muaf olmadığı HGK. nun 24.12.2008 tarih, 18-777 Esas, 2008/788 sayılı kararı ile sabittir. 492 sayılı Harçlar Yasasının 26, 27, 30 ve 32. maddeleri uyarınca harca tabi davalarda harç yatırılmadıkça davaya devam edilemeyeceği ve müteakip işlemlerin yapılamayacağı da tartışmasızdır. O halde, Vakıflar idaresinin ecrimisil isteği bakımından davasının devamı için dava harcının tahsilinin gerektiği, ondan sonra işin esasına girilerek davanın tedvir ve intaç edileceği kuşkusuzdur.
Öyle ise, davalının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  2.7.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.