Danıştay 4. Daire 2016/12271 Esas 2020/5906 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12271
Karar No : 2020/5906

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, pazarcılık faaliyetinde bulunulduğundan bahisle re'sen tesis edilen vergi mükellefiyeti kaydının, açılış tarihi itibariyle kapatılması isteminin, reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; dosyanın incelenmesinden, davacının bilfiil ticari faaliyette bulunduğunun somut olarak ortaya konulmadığı, yoklamalarım mükellefiyet tesisinden itibaren 14 yıl sonra yapıldığı, bu yoklamalarda da davacıyı bağlayacak hukuken geçerli bir tespitin bulunmadığı, ilgili belediye kayıtlarından pazar yeri sahibi olduğunun öğrenilmesi üzerine düzenlenen basit rapor uyarınca re'sen mükellefiyet tesis edildiği görüldüğünden, buna göre davacının vergi mükellefiyeti kaydının açılış tarihi itibariyle kapatılmasına ilişkin talebinin reddine dair davalı idare işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, semt pazarları esnafının tespitine ilişkin basit raporda 1014 adet kayıtsız mükellef bulunduğunun tespit edildiği, bunlardan bir kısmının dükkânlarda, sabit işyerlerinde, büyük bir kısmının ise pazar pazar dolaşarak seyyar olarak faaliyet gösterdiği, rapora göre davacı hakkında 01/01/2001 tarihi itibariyle mükellefiyet kaydı açıldığı, belediye ile aralarında pazar yeri kira sözleşmesi bulunanların faaliyette bulunduğunun kabulü gerektiği, davacının mükellefiyetin terkin edilmesine ilişkin dilekçesine cevaben pazar yerinin devrine ilişkin belediye yazısı ve işi terk dilekçesi ile müracaat halinde terkinin yapılabileceği belirtilmesine rağmen ödevlinin böyle bir talebinin bulunmadığı görüldüğünden isteminin reddedildiği, tesis edilen işlemlerin usul ve hukuka uyarlı olduğu belirtilerek Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.