MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : (Sanıkların; 9 kez) TCK"nın 157/1, 52, 63 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 100.00 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların temyiz kapsamı dışındaki sanık ... ile ortak oldukları ve ... Otomotiv isimli işyerini birlikte işlettikleri görüntüsü oluşturmak için tabela asıp, işyeri döşedikleri, katılanlar ve müşteki ..."ın araçlarını satın almak istediklerini beyanla pazarlık yaparak aldıkları, bazılarına güven telkin edebilmek için kısmi ödemeler yaptıkları,bakiye kalan paralar için de senet tanzim ettikleri, aldıkları satış vekaletnameleri ile satıcıların paralarını ödemeden 3. sahıslara araçların satıldığı, satıcıların paralarını istediklerinde; önce, bayram tatilinde oldukları, cenazelerinin olduğu, şehir dışında oldukları gibi bahaneler ile oyalayıp sonunda da, 2-3 ay gibi kısa bir sürenin sonunda işyerini kapatarak ortadan kayboldukları, irtibat numaralarından kendilerine ulaşılamadığı, sanıkların niyetinin en baştan itibaren dolandırıcılık yaparak haksız menfaat temini olduğunun iddia edildiği olayda; sanıkların karşılıklı birbirlerine suçlayıcı savunmaları, katılanlar ve müştekinin aşamalarda ayrıntılı ve istikrarlı beyanları, 03.12.2009 tarihli tutanak, 29.07.2011 tarihli mesaj tespit tutanağı, ilgili araçlara ait trafik tescil kayıtları, satış sözleşme ile senet fotokopileri ve tüm dosya kapsamından eylemlerin sabit olduğu anlaşıldığından sanıkların dokuz kez dolandırıcılık suçunu işlediklerine ilişkin kabulde isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık...hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, maddenin (b) fıkrasında yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" şeklindeki ibarenin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi ve ayrıca TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 53/1. maddesinin (b) bendinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin tamamen çıkartılması ve kararın 7. kısım son bendindeki, "Velayet hakkından....tarihe kadar," cümlesinin çıkarılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.