Yargıtay - Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/500 Esas 2021/6915 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/500
Karar No: 2021/6915
Karar Tarihi: 01.03.2021

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/500 Esas 2021/6915 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir tehdit suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edildi. Dosyanın incelenmesi sonucunda, duruşmaya katılmayan sanıkların yokluklarında hükümlülüklerine karar verilmesi ve savunma haklarının kısıtlanması gibi hukuka aykırı durumlar tespit edildi. Tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilmediği, Anayasa Mahkemesi tarafından hak yoksunluklarına ilişkin hükmün iptal edildiği belirtildi ve bu nedenlerle hükümler bozuldu. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 193 ve 196. maddeleri, TCK'nın 53/1-b ve 58. maddeleri bahsedilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2018/500 E. , 2021/6915 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

K A R A R

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başka nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-UYAP sisteminden yapılan araştırmada, başka suçtan farklı yargı çevresindeki cezaevlerinde hükümlü oldukları anlaşılan sanıklara, duruşmadan vareste tutulma haklarının hatırlatılmadığı ve bağışık tutulma talepleri de bulunmadığı halde, hükmün açıklandığı 03/03/2015 tarihli son oturumda SEGBİS yoluyla veya bizzat duruşmada hazır bulundurulmaları sağlanıp, yüzlerine karşı karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yokluklarında hükümlülüklerine karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma haklarının kısıtlanması,
2-Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Ordu Ağır Ceza Mahkemesinin 22/07/2010 tarih 2010/9 esas 2010/157 karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin 23/12/2013 olup sanığa yükletilen suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının anlaşılması karşısında, sanığın başkaca tekerrüre esas sabıkası olup olmadığı belirlenerek sonucuna göre TCK"nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre; TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.