Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 35 ada 27, 58 ve 59 sayılı kadastral parseller hakkında Kadastro Mahkemesinde  tespite itiraz davası devam ederken Belediyece imar uygulaması yapıldığını ve 1232 ada 1 sayılı imar parselinin Belediyeye maledilip diğer davalıya satıldığını, idari yargıda açtığı davaların  kabul edilip, imar işleminin iptaline karar verildiğini, tespite itiraz davasının da lehine sonuçlandığını ileri sürerek, tapu iptali-tescil istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, kanıtlanamadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde duruşmalı temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi,  duruşma isteği dava değeri yönünden reddedilip, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 
                                                                                                                    -KARAR-
 
Dava, tapu iptali-tescil isteğiyle açılmış olup, dava dilekçesinin içeriği ve iddianın ileri sürülüş biçiminden, davada kadastral parsellerin ihyasının amaçlandığı sonucuna varılmaktadır.
Mahkemece, kanıtlanamadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, özellikle geri çevirme yoluyla getirtilen kayıt ve belgelerden, 35 ada 27 ve 58 sayılı kadastral parseller hakkında eldeki davadan önce açılan  ve yargılama sürerken 11.5.2005 tarihinde kesinleşen 1999/6 esas sayılı tespite itiraz davası sonucunda davacının anılan kadastral parsellerde paydaş kılındığı; tespite itiraz davası henüz sonuçlanmadan davalı Belediyenin kadastral parselleri de kapsar şekilde imar uygulaması başlattığı ve bu kadastral parsellerin 1203 ada 1, 1233 ada 1, 1234 ada 1, 1235 ada 1, 1236 ada 1 ve 1237 ada 1 sayılı imar parsellerine dönüştüğü, çekişme konusu edilen 1232 ada 1 sayılı imar parselinin de 27 ve 58 sayılı kadastral parsellerin imar işleminde yola ayrılan kısmının ihdasen Belediye adına tescilinden oluştuğu, sonrasında da 15.04.1999 tarihinde diğer davalı İbrahim Ateş’e satıldığı görülmektedir.
Diğer taraftan, davacının yine eldeki davadan önce İdari Yargıda açtığı 1999/619 ve 1999/620 esas sayılı davalarda 27 ve 58 sayılı kadastral parsellere yönelik imar işleminin iptaline karar verildiği ve kararların 28.6.2002’de kesinleştikleri de sabittir.
Yukarıda açıklanan olgular birlikte değerlendirildiğinde, davacının imar uygulamasına alınan 27 ve 58 sayılı kadastral parsellerdeki mülkiyet hakkının hükmen tescil suretiyle kesinlik kazandığı; imar işleminin İdari Yargıda iptal edilmesiyle de, çekişmeli 1232 ada 1 sayılı imar parseli de dahil olmak üzere imar uygulamasına dayanılarak oluşturulan imar parsel kayıtlarının hukuki dayanaklarının ortadan kalktığı, bu durumda el değiştirmeleri nedeniyle iyi niyetli kazanımlarından da söz edilemeyeceği tartışmasızdır.
Hal böyle olunca, öncelikle 27 ve 58 sayılı kadastral parsellerin çap kapsamları içerisinde kalan tüm imar taşınmazlarının kayıt maliklerinin tespit edilerek davada yer almalarının sağlanması, bu usulü eksiklik giderildikten sonra, iptal edilen imar işlemi dışında bölgede yeni bir imar uygulaması yapılıp yapılmadığının araştırılması, yapılmadığının anlaşılması halinde İdari Yargı iptal kararıyla dayanaksız kalan imar parsellerinin iptaline ve kadastral duruma dönülmesine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddedilmesi doğru değildir.
Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 01.07.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.